Uzdrowienie to nic innego, jak głęboki powrót do siebie. Do korzeni, z których pochodzimy. Do serca, w rytm którego oddycha nasze ciało. Do pełni i spokoju ducha w nas. 

​

Jesteśmy na wiele części rozrywani. Własnymi myślami oddalani od pierwotnego przepływu życia. Permanentnie poddawani próbom zagłuszania siebie i swojej naturalnej pasji do życia. Odkąd pamiętam natura była moim domem. Kwiaty, rośliny, zwierzęta, ogrody. Nie było tam nic, co mogłoby nam zagrażać. Była różnorodność, obfitość, pokarm i radość z tej chwili. 

​

Pragnę powrócić do tych miejsc w sobie, aby stwarzać rzeczywistość, która nas karmi, odżywia i zasila. Aby czuć się dobrze we własnej skórze, z innymi w relacjach i w społecznościach. Budować i tworzyć świat, na którym nam zależy, a nie który jest nam narzucany. Jesteśmy po to, by chronić i uzdrawiać siebie nawzajem. Szanować i troszczyć się o wspólne dobro.